Από παιδί θυμάμαι την αγάπη μου για τα ταξίδια. Πόσο τα περίμενα κι ας ήταν οι λόγοι λίγο πιο διαφορετικοί. Ακόμα θυμάμαι το πρώτο μου ταξίδι στο Παρίσι, μια εμπειρία όχι και τόσο καλή αλλά με έντονες στιγμές. Xρόνια αργότερα το Παρίσι θα γινότανε η αγαπημένη μου πόλη στην Ευρώπη.
Ένας άλλος λατρεμένος προορισμός που σφράγισε τα παιδικά μου χρόνια ήταν η Ρωσία. Ιδιαίτερος, μοναδικός, και κατά έναν τρόπο δεύτερη πατρίδα. Έτσι την ένιωθα την Μόσχα, έτσι τη νιώθω και σήμερα παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από την τελευταία μου επίσκεψη. Πόσο κρύο το χειμώνα. Θυμάμαι βάζαμε σακούλες πάνω από τις κάλτσες πριν φορέσουμε τα παπούτσια ώστε να μας κρατάει ζεστά τα πόδια, αφού πολλές μέρες του χρόνου η θερμοκρασία ήταν ιδιαίτερα χαμηλή.
Σε αυτά τα πρώτα μου ταξίδια δεν κουβαλούσα το αγαπημένο μου σακίδιο, που πια δεν αποχωρίζομαι σχεδόν ποτέ αλλά ούτε την φωτογραφική μου μηχανή, ώστε να μπορώ να σου δείξω απόσπασματα από τότε. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως ακόμα θυμάμαι την έκπληξη μου όταν πάτησα το πόδι μου στο Κρεμλίνο, στην κόκκινη πλατεία της Μόσχας, ή όταν επισκέφτηκα το σημείο που βρισκόταν ο Λένιν παγωμένος στο χρόνο και πόσος κόσμος ουρά για να δει από κοντά το σώμα του.
Στην Μόσχα μπήκα πρώτη φορά στο μετρό, από τα πιο όμορφα του κόσμου!!! Ξέχασα να σου αναφέρω πως η Μόσχα ήταν το πρώτο μου σόλο ταξίδι, σχεδόν 10 χρόνων βέβαια με την αεροσυνοδό παρέα μου και με καραμέλες και παιχνίδια να περνάει η ώρα μου.
Η Μόσχα που αγάπησα ήταν πάντα χιονισμένη και αυτό την έκανε όνειρο στα μάτια μου. Οι λέξεις κλειδιά που πάντα θα μου την θυμίζουν είναι χιόνι, ανάλατος ηλιόσπορος, μπαμπούσκα, πλάκα παγωτό σε χάρτινη συσκευασία, Λένιν, μπαλαλάικα, κόκα κόλα σε γιάλινο μπουκάλι, ρούβλια. Αξέχαστοι είναι και οι άνθρωποι που γνώρισα, η Λαρίσσα, η Λουίζα αλλά και οι φίλοι μου που κάθε φορά περίμενα με μεγάλη χαρά να τους συναντήσω και να κάτσουμε στο πιάνο να τραγουδήσουμε όλοι μαζί ένα ρωσικό τραγούδι, σα μια μεγάλη οικογένεια.
Για φινάλε στο post μου σου λέω αυτό:
Όταν εγώ αγάπησα τα ταξίδια γνώρισα έναν υπέροχο κόσμο...!!!!!
***
Since I was a kid, I can recall my love
for travels. How I longed for them, even if the reasons may have been
slightly different. I can still remember my first trip to Paris, an
experience not so good but with intense moments. Years later, Paris
would become my favourite city in Europe.
Another beloved destination, which marked
my childhood years was Russia. Special, unique and, in a way, my second
home country. This is how I felt about Moscow, and this is how I feel
about it today, even though it's been almost 20 years since my last
visit. How much cold in winter. I remember wearing plastic bags on top
of our socks before wearing our shoes, in order to keep our feet warm,
since many days of the year the temperature was significantly low.
On those first trips, I didn't carry my favourite backpack, which I
hardly ever part with nowadays, nor my camera, so that I can show you
pieces from back then. What I can tell you is how I can still remember
my surprise when I set foot in Kremlin, at Moscow's Red Square, or when I
visited the site where Lenin was resting, frozen in time,
and the number of people waiting in line to see his body up close.
In Moscow I took the Metro for the first
time, one of the most beautiful in the world!!! I forgot to mention that
Moscow was my first solo trip, almost 10 years old with the air hostess
keeping me company and with candy and toys to pass my time.
The
Moscow I loved was always covered in snow and that turned it into a
dream to my eyes. Keywords that will always remind of it are snow,
unsalted sunflower seeds, bampouska, flat ice cream in paper packaging,
Lenin, balalaika, coca cola in glass bottles, rubles. Unforgettable are
also the people I met, Larissa, Louisa as well as my friends, that I
couldn't wait to meet so that we can sit by the piano and sing together a
Russian song, like a big family.
For the end of my post, I'll tell you this:
When I started loving travels, I got to know a wonderful world...!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου