Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε

"Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε". Έτσι λένε οι στίχοι του Μιχάλη Γκανά για το τραγούδι "Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια" και δεν πέφτει έξω. Ποτέ δεν κατάλαβα πως γίνεται να θες ξανά και ξανά να επισκέπτεσαι την ίδια πόλη, ενώ στον κόσμο υπάρχουν εκατοντάδες άλλες. 

Αυτό ρωτησα και τον εαυτό μου πολλές φορές. Από το 1999 ως σχεδόν το 2010 επισκέφτηκα το Παρίσι σχεδόν 20 φορές. Περιττό να σου πω πως το έχω ζήσει όλες τις εποχές του χρόνου. Το θέμα μου, όμως, σήμερα δεν είναι το Παρίσι αλλά οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να επισκεφτεί ένας άνθρωπος τόσες πολλές φορές μία πόλη ή μία χώρα.

Τις πόλεις τις συνδυάζουμε με όμορφες αναμνήσεις. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας από τους πιο βασικούς και κύριους λόγους. Αλλά όχι ο μοναδικός. Τις συνδυάζουμε με πρόσωπα, με φίλους, με έρωτες, με ανθρώπους που αγαπάμε ή ακόμα και με καταστάσεις που μας σημάδεψαν.

Και μη μου πεις ότι δεν θυμάσαι με αγάπη την πενταήμερη εκδρομή που πηγές στα σχολικά σου χρόνια. Αν κάτσεις να το σκεφτείς, θα δεις πως το συγκεκριμένο μέρος που πήγες με τους συμμαθητές σου είναι από τα αγαπημένα σου και πως συνδέεσε με αυτό με τρόπο σχεδόν μαγικό.

Ένας άλλος λόγος που αγαπώ να επιστρέφω στα ίδια μέρη είναι γιατί νιώθω οικεία, αν και αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την άποψη που έχω ως άνθρωπος περί νέων προορισμών. Αλλά, τι να κάνουμε; Αγάπες και αδυναμίες είναι αυτές.

Σκέφτομαι τόσους άλλους λόγους, όπως για παράδειγμα το φαγητό, αφού τίποτα δε συγκρίνεται με μία αυθεντική πίτσα από την Ιταλία, ή μία περιστερόπιτα από το Μαρόκο, ή ακόμα και ένα κομμάτι τσηζκέικ από τη Νέα Υόρκη. Το φαγητό πάντα αποτελεί αφορμή για να θες να επιστρέψεις στην ίδια χώρα.

Αν αγαπάς τα μουσεία, θα έχεις νιώσει σίγουρα πως ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός. Πάντα θα υπάρχει κάτι να σε περιμένει την επόμεη φορά. Τα μουσεία είναι σαν ζωντανοί οργανισμοί, που μόνιμα εξελίσσονται.

Ας μην ξεχνάμε πως ιδιαίτερο ρόλο παίζει και η αρχιτεκτονική μιας πόλης, ο αέρας που αποπνέει, τα χρώματα που γεμίζουν το μάτι και η αίσθηση που σου αφήνει όταν πια την αποχαιρετάς. 

Τελικά, οι πόλεις στις οποίες επιστρέφουμε ξανά και ξανά είναι στο DNA μας. Έχουμε βαθύ δεσμό μαζί τους, έναν ομφάλιο λώρο που θα μας συνδέει μαζί τους για πάντα. Αυτό που μένει τώρα πια είναι να ανακαλύψεις κι εσύ την αγαπημένη σου πόλη. Γι' αυτό κάνε κάτι απλό: ταξίδεψε.