Η τριλογία του Αργοσαρωνικού: Πόρος / The Argo-Saronic Trilogy: Poros

 

Έφυγα από την Ύδρα με τις καλύτερες εντυπώσεις και με μια λαχτάρα για τον επόμενό μου προορισμό. Για την Ύδρα είχα ακούσει τόσα πολλά, για τον Πόρο πάλι σχεδόν τίποτα. Έτσι στα τυφλά και χωρίς να ξέρω το παραμικρό για αυτό το νησί ξεκίνησα να το γνωρίσω.

 

Καθώς πλησιάζει το πλοίο στο λιμάνι του Πόρου αισθάνομαι ότι ο χρόνος γυρίζει πίσω, σε μια άλλη Ελλάδα, στην Ελλάδα των παιδικών μου χρόνων όπου τα παιδιά παίζουν χαρούμενα, οι άνδρες κάθονται στο καφενείο του νησιού, και οι γυναίκες ετοιμάζουν νοστιμιές για το μεσημεριανό τραπέζι.

 

Ευτυχώς για τον Πόρο, ο τουρισμός δεν του άλλαξε χαρακτήρα. Τα όμορφα αρχοντικά σπίτια, τα υπέροχα στενά δρομάκια και ένα ρολόι χτισμένο το 1927 πάνω σε ένα μικρό λόφο, αποτελούν τα κυριότερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του νησιού.

 

 

Αν βρεθείς εδώ, σε αυτό το ήσυχο νησί, θα πρέπει να επισκεφτείς το Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται σε κτίριο που χτίστηκε το 1968, καθώς και το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής.

 

Ο Πόρος μπορεί να είναι ένα μικρό νησί, έχει όμως όμορφες παραλίες. Από τις πιο γνωστές είναι το "Κανάλι", το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στο λιμάνι του Πόρου ή η παραλία Νεώριο που είναι πιθανότατα η μεγαλύτερη παραλία του νησιού, με πολλά ξενοδοχεία, ταβέρνες και εστιατόρια για να διαλέξεις.

 

Εμπειρία αποτελεί να κολυμπήσεις στο βυθό της Βαγιονιάς. Γιατί την ξεχωρίζω; Γιατί εδώ υπάρχει μια βυθισμένη πολιτεία, όπου ακόμα και σήμερα μπορείς να διακρίνεις τα θεμέλια αρχαίων κατοικιών και τους πλακόστρωτους δρόμους.

 

Μετά από αρκετές ώρες στη θάλασσα έρχεται η ώρα για ελληνική κουζίνα. Στον Πόρο θα έχεις την ευκαιρία να δοκιμάσεις φρέσκα ψάρια, αστακομακαρονάδα, καθώς και παραδοσιακή κουζίνα σε κάποια από τις πολλές ταβέρνες του νησιού.

 

Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγεις από το Πόρο έτσι. Όταν θα γυρίσεις στο σπίτι σου, θα έχεις σίγουρα όμορφες φωτογραφίες, υπέροχες αναμνήσεις, και κάποια κιλά παραπάνω, μιας και η Ελλάδα φημίζεται για την μεσογειακή της κουζίνα, οπότε ετοιμάσου να ενδώσεις στον πειρασμό και να απολαύσεις υπέροχες νοστιμιές. 

 

Τώρα πρέπει να πηγαίνω, ακούω το καράβι που σφυρίζει για τον επόμενο προορισμό. Δεν τελειώσαμε ακόμα, όμως. Είναι η σειρά της Αίγινας.

 

***

 

 

I left Hydra with the best impressions and a longing for my next destination. I had heard so much about Hydra, but almost nothing about Poros. Like this, blindly, and without knowing the smallest thing about this island, I set out to get to know it.

 

As the ship approached the port of Poros, I felt like time turned back, in another Greece, the Greece of my childhood, where children play with joy, men sit at the island cafe, and women are preparing delicacies for the lunch.

 

Fortunately for Poros, tourism hasn’t changed its character. Beautiful mansions, wonderful narrow streets, and a clock built in 1927 on a small hill, are the main features of the island.

 

If you find yourself here, in this quiet island, you should visit the Archaeological Museum, housed in a building built in 1968, and the monastery of Zoodochos Pigi.

 

Poros may be a small island, but it has beautiful beaches. Among the most famous are the "Kanali", which is very close to the port of Poros, or Neorio beach, which is probably the largest beach of the island, with many hotels, taverns and restaurants to choose from.

 

 

It is an experience to swim to the bottom of Vagionia. Why do I find it distinguishing? Because, here you will find a sunken city, with its ancient residence foundations and cobblestone streets still visible.

 

After several hours at sea, there comes the time for Greek cuisine. In Poros you will have the chance to try fresh fish, pasta with lobster and traditional cuisine in one of the many taverns.

 

There is no way to leave Poros without taking something with you. When you get back home, you will surely have beautiful pictures, wonderful memories, and some extra weight, as Greece is famous for its Mediterranean cuisine, so get ready to give in to the temptation and enjoy delicious recipes.

 

Now I have to go, I hear the boat whistling for the next destination. We are not done yet, though. It is Aegina’s turn.