Πόσα μπορείς να πεις για έναν τόπο; Ακόμα καλύτερα, πόσα μπορείς να νιώσεις ακούγοντας μια και μόνο λέξη; Μπαλί. Ακριβώς με αυτή την διάθεση αποφάσισα να γράψω το καινούργιο μου ποστ. Θέλω να σου πω γιατί θέλω να το νιώσεις.
Ήταν Χριστούγεννα του 2015 που η καρδιά μου ξεκίνησε να χτυπάει δυνατά και κάθε μέρα ακόμα πιο πολύ. Η αγωνία για φτηνό αεροπορικό εισιτήριο με είχε κυριεύσει.
Ήθελα να ζήσω το όνειρό μου, όσο το δυνατόν πιο οικονομικά. Το ίντερνετ βοήθησε πολύ σε αυτό, και ίσως και η άποψη που έχω πως για κάποιους προορισμούς δεν χρειάζεται οργάνωση από κάποιον τρίτο – κάποια ταξίδια θέλουν την προσωπική πινελιά, έτσι ώστε να είναι δικά σου για πάντα. Και έτσι το ένιωσα.
Φτάνοντας στο Μπαλί αισθάνθηκα πολύ οικεία, λες και έχω ξανά υπάρξει σε αυτό το μέρος. Ένιωσα τους Θεούς σε κάθε μου βήμα.
Είμαι σίγουρος πως οι Θεοί κατοικούν στο Μπαλί και είχαν ακούσει τις προσευχές μου.
Ήθελα να βγάλω πολλές φωτογραφίες για να σου δείξω ένα όμορφο σημείο στον πλανήτη και ο Θεός Καιρός με άκουσε και δεν έπαιξε μαζί μου μπουγέλο. Ήταν ο ιδανικός συνεργάτης καθώς, μόλις τραβούσα τις φωτογραφίες που ήθελα, μου έδειχνε γιατί το Μπαλί έχει τόσο πράσινο, τόσο υπέροχη φύση. Και για να πάρεις μια ιδέα για το τι βροχή μιλάμε, ένα θα σου πω. Η ομπρέλα δεν σε προστατεύει καθόλου, τόσο πολύ νερό. Αλλά είπαμε ο Θεός Καιρός ήταν με το μέρος μας, οπότε υπέροχες μέρες μας έκαναν παρέα στο Παράδεισο.
Ήθελα να δω κάτι απόλυτα φυσικό και να με αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Η Θεά Φύση με ξάφνιασε πολλές φορές. Κάποιες από αυτές ήταν όταν αντίκρισα από πολύ κοντά έναν από τους πιο όμορφους καταρράκτες του Μπαλί, δηλαδή τους Sekumpul Waterfalls, και όταν βρέθηκα να περπατάω στους μεγαλύτερους ορυζώνες του νησιού, τους Jatiluwih rice terraces.
 |
| Sekumpul Waterfalls |
Ήθελα να συμμετάσχω σε μια θρησκευτική τελετή και η Θεά Τύχη βοήθησε για να ζήσω αυτήν την εμπειρία στην μητέρα όλων των ναών του Μπαλί, στον Besakih Temple.
 |
| Besakih Temple ceremony |
Ήθελα να γνωρίσω όμορφους ανθρώπους και η Θεά της Απλότητας μου έστειλε τους ανθρώπους του Nyoman Sandi guest house όπου μας υποδέχτηκαν σαν οικογένεια. Φρούτα, πισίνα, ένας όμορφος ναός, ένα ξεχωριστό πρωινό της επιλογής μας, και μία μοναδική θέα από το δωμάτιο με το νούμερο 1 ήταν αυτά που έκαναν την διαμονή μας στο Nyoman Sandi guest house ξεχωριστή.
Ήθελα έναν οδηγό-ξεναγό-φύλακα άγγελο και ο Θεός της Γνώσης μου έστειλε τον Dewa Alit. Έναν χαρισματικό, καλοσυνάτο, ευγενικό, διακριτικό αλλά και με χιούμορ άνθρωπο και το πιο βασικό με διάθεση να μας γνωρίσει το νησί του.
Ήθελα να δοκιμάσω τοπική κουζίνα και ο Θεός της Γεύσης μου πρότεινε το κοτόπουλο satay, το κοτόπουλο με κάρυ, καθώς και τα noodles. Μου πρότεινε επίσης να βάζω το τηγανητό αυγό πάνω από το ρύζι και μου είπε πονηρά: Έτσι το τρώμε το ρύζι μας εδώ στο Μπαλί.
Ήθελα να δοκιμάσω τροπικά φρούτα και ο Θεός της Γης μου χάρισε την γεύση από το durian. Μπορεί να γέλασαν όλοι όσοι ήταν μπροστά όταν δοκίμασα το συγκεκριμένο φρούτο πρώτη φορά που, μεταξύ μας, είναι ό,τι χειρότερο έχω δοκιμάσει σε φρούτο αλλά εγώ είμαι περήφανος που το γεύτηκα και θα το θυμάμαι σαν μια μεγάλη εμπειρία. Αυτό που αγάπησα σε φρούτο λεγόταν rambutan. Τα rambutan μοιάζουν με μικρά τριχωτά ζώα, αφού η σκληρή τους φλούδα είναι σκεπασμένη με απαλά, σγουρά αγκάθια ή μαλλιά. Τόσο πολύ μου άρεσαν, που τα είχα στο δωμάτιό μου μέχρι και την τελευταία μέρα.
 |
| Rambutan |
Ήθελα να ακούσω και να δω παραδοσιακούς χορούς και μουσική και ο Θεός της Τέχνης και της Μουσικής μου χάρισε μια βραδιά στο Ubud Palace. Παρακολούθησα τον μαγευτικό χορό Legong υπό τους ήχους μίας ορχήστρας Gamelan.
Ήθελα τόσο πολύ να γνωρίσω τον διάσημο Ketut Liyer, μα τα χρόνια του δε μου το επέτρεψαν. Ο γιος του έκατσε στην θέση του κι εγώ στην θέση που είχε κάτσει η Julia Roberts. Είχε έρθει η στιγμή να ζήσω κάτι από το "Eat, Pray, Love", την πιο αγαπημένη μου ταξιδιάρικη ταινιά.
Για τέλος σε αυτό το ποστ, το τόσο αγαπημένο και πρόσφατο, επέλεξα την εξής φράση: Αν θες να ζήσεις μία ημέρα με Θεούς, αν θες να δεις τους πιο ευγενικούς ανθρώπους, αν θες να διασκεδάσεις και να δεις καλοκαίρι όλο το χρόνο, αν θες περιπέτεια, ταξίδεψε όπως έκανα κι εγώ. Ζήσε για λίγο στον Παράδεισο και θέλω να ξέρεις ότι:
"Οι Θεοί κατοικούν στο Μπαλί.
Τώρα πια είμαι σίγουρος, το ξέρω, το έζησα."
***
How much can you say about a place? Even
better, how much can you feel when you hear just one word? Bali. With
this exact mood, I decided to write this new post. I want to tell you
because I want you to feel it.
It was
Christmas of 2015 when my heart started beating fast and stronger every
day. The agony of finding an affordable plane ticket had conquered me. I
wanted to live my dream, as affordably as possible. The Internet helped
a lot with that, and also maybe my opinion that, for some destinations,
you don't need any help from outsiders - some trips need your personal
touch, so that they can be yours forever. And that's how I felt it.
When
I arrived in Bali, I felt very familiar with it, like I've been in that
place before. I felt the Gods in my every step. I am certain that Gods
live in Bali and had heard my prayers.
I wanted to take a lot of pictures to show
a beautiful place of our planet and God Weather had heard me and didn't
play water games with me. He was the ideal partner because, as soon as I
took the photos I wanted, he showed me why Bali is so full of green,
with such beautiful nature. And to get a clue on what kind of rain we
are talking about, I'll tell you one thing. An umbrella will not protect
you at all; that much water. But, as we said, God Weather was on our side, so wonderful days accompanied us in Paradise.
I
wanted to see something absolutely natural, that would leave me with
mouth open wide. Goddess Nature surprised me multiple times. Some of
those were when I saw from real close one of the most beautiful
waterfalls in Bali, the Sekumpul Waterfalls, and when I found myself
wandering in the largest rice fields on the island, the Jatiluwih rice
terraces.
 |
| Jatiluwih Rice Terraces |
I wanted to be part of a
religious ceremony and Goddess Luck helped me to live this experience in
the Mother of all Temples in Bali, the Besakih Temple.
I wanted to meet nice people and the Goddess of
Simplicity sent me the people of Nyoman Sandi guest house, that welcomed
us like family. Fruits, swimming pool, a beautiful temple, a special
breakfast of our choice, and a unique view from room number 1 were those
that made our stay in Nyoman Sandi guest house one of a kind.
I
wanted a driver-guide-guardian angel and the God of Knowledge sent me
Dewa Alit. A charismatic, generous, kind, discreet, but also humοrοus
human being and most of all with a keen interest to acquaint us with his
island.
 |
| Dewa and a durian fruit |
I wanted to taste some
local cuisine and the God of Taste suggested chicken satay, chicken
curry, as well as noodles. He also suggested putting a fried egg on top
of rice and told me cheekily: This is how we eat our rice here in Bali.
I
wanted to hear and watch traditional dances and music and the God of
Art and Music gave me a night in Ubud Palace. I watched an enchanting
Legong dance accompanied by the sounds of a Gamelan orchestra.
 |
| Legong dancer |
I
wanted to meet the famous Ketut Liyer so much, but his age did not
allow that. His son sat in his place and I sat in Julia Roberts'. It was
time for me to experience something out of "Eat, Pray, Love", my
favourite movie about travels.
 |
| Ketut Liyer's house |
For the end of this post, much adored and recent, I
chose the following phrase: If you want to live a day with Gods, if you
want to meet the kindest people, if you want to have fun and enjoy
summer all year round, if you want an adventure, then travel like I did.
Live in Paradise for a while and know that:
"Gods live in Bali.
Now I am certain, I know it, I've seen it."
 |
| Holy Water Spring Temple |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου